23 jan '20

De eeuwige koffiemolen

1676
door Herman Dierickx
Deze maand vier ik een indrukwekkende verjaardag. Mijn elektrische koffiemolen, een Braun, blaast exact zestig kaarsjes uit en is daarmee slechts iets jonger dan zijn eigenaar. Hij staat dan ook meteen symbool voor een samenleving waarin de elektro-apparaten langer meegaan dan vijf jaar.

Mijn koffiemolen wijst de weg naar een meer duurzame maatschappij. Hij doet het nog steeds feilloos elke dag. Ondertussen niet meer om koffie te malen, want die komt inmiddels uit een ander toestel dat hopelijk, maar gegarandeerd, niet even lang zal meegaan. Nee, mijn koffiemolen bewijst nu trouwe dienst als toestel om lijnzaad te malen. Als je die zaden in hun geheel laat, passeren ze helemaal ongeschonden het maagdarmkanaal en dan heeft je lichaam er geen bal aan. Malen is de boodschap en dan opeten met yoghurt, soep of ander lekkers.

Ik hoop dat die Braun het nog lang gaat volhouden. Ik koester hem door en door en draag er goed zorg voor. Hij draait nooit langer dan enkele seconden. Krijgt regelmatig een zacht sopje over zich heen om hem proper en functioneel te houden. Dat is het minste wat ik kan doen om hem tegen de tand des tijds te wapenen. Hier en daar vertoont hij een barst. De dekselrand is op sommige plaatsen afgebroken. Maar dat belet hem niet perfect te werken. Zelfs de veiligheid is nog intact. Mijn vingers zijn nog nooit in het maalmechanisme terecht gekomen. En dat na zestig jaar.