01 apr '20

Blijven denken

5789
door Nathalie Dirix
Overdag werkt Gwyneth Igoe als lerares in een internationale school in Tervuren. ’s Avonds maakt ze tijd om te zingen in The Parent’s Choir in Wezembeek-Oppem en om Nederlandse les te volgen in Kraainem. ‘Stilzitten is niet aan mij besteed.’

Toen Gwyneth Igoe in België aankwam, was het als Britse niet evident om aan de rechterkant van de weg te rijden. ‘Ja, er waren heel wat zaken waaraan ik moest wennen, maar me aanpassen aan de heerlijke Belgische keuken vroeg geen enkele inspanning.’

Lekker eten doe je in de Engelse pub

Igoe voegt eraan toe dat het een misverstand is dat je in Groot-Brittannië niet lekker zou kunnen eten. ‘Te vaak wordt de Britse keuken verengd tot fish and chips, maar dat is maar één facet. Je kan dat vergelijken met de frietcultuur in België. Vergis je echter niet: in Engeland vind je wel degelijk heel goede restaurants. Trouwens, ook in onze pubs kan je lekker eten. Jammer dat er de laatste tijd heel wat pubs op het platteland de deuren sluiten. Ze zijn een belangrijke schakel in het Britse sociale leven. Toen ik in Engeland woonde, kwam ik zelf graag in een pub.’ 

Bestaan er nog misverstanden over Groot-Brittannië? ‘De mensen denken nogal snel dat je als Brit pro brexit bent. Niets is minder waar. Heel wat Britten willen in de EU blijven. Zij zien de voordelen van een Europees bondgenootschap in deze geglobaliseerde wereld.’

Gereserveerdheid doorbreken

Igoe leert ondertussen drie jaar Nederlands. ‘Best een uitdaging. Sommige woorden zijn zo lang en moeilijk uit te spreken. Maar ik geef niet snel op. Ik wil de taal beter beheersen. Het is een vorm van respect ten aanzien van de plaatselijke inwoners. Hoe beter ik mijn Nederlands beheers, hoe interessanter mijn leven hier wordt. Ik kijk uit naar de dag dat ik met mijn buurman een gesprek kan voeren zonder mijn woordenboek.’

Kennis van de Nederlandse taal helpt haar om contacten te leggen. ‘Mensen zijn vriendelijker als ze merken dat je hun taal probeert te spreken, maar meestal ervaar ik toch een zekere gereserveerdheid. In Noord-Engeland zal je als buitenlander sneller spontaan worden aangesproken.’

Aan het stuur

Onlangs was Igoe met haar leerlingen in Den Haag. Doel van de reis? Jongeren een soort miniversie van de Verenigde Naties laten vormen zodat ze samen leren om tot resoluties te komen. ‘Een leerrijke ervaring. Jongeren hebben wel degelijk het potentieel om tegenstrijdige standpunten te verzoenen. Het komt erop aan dat potentieel te ontwikkelen en het denkvermogen van onze jongeren uit te dagen.’ Het brengt haar op het onderwerp van een BBC-reeks die ze onlangs zag. ‘Ik ben dol op de BBC-documentaires. Zo volgde ik een tijdje geleden de serie Years and years. Dat programma deed mij stilstaan bij de gedachte hoe afhankelijk wij ons gemaakt hebben van allerlei technologie en hoe passief ons denken daardoor is geworden. Wie van ons weet nog in welke richting hij rijdt eenmaal de gps aanstaat? Voor je het weet, zit jij niet langer in the driver’s seat van je leven. Het toont hoe cruciaal het is dat wij onze hersenen blijven stimuleren. Blijven denken, het wordt mijn stokpaardje de komende jaren.’

DE FAVORIETEN VAN…

Favoriete plaats in Engeland
De stad Skipton in  Yorkshire. 

Lekkernij
Appeltaart met een plakje Wensleydalekaas.

Mooiste herinnering
De eerste keer dat ik naar het tennistoernooi in Wimbledon ging kijken.