Hoe donker Saidankay’s eerste weken in België ook waren, toch is haar verhaal er een van hoop.
Vandaag leeft ze een gelukkig leven met haar gezin in Sint-Pieters-Leeuw en toont ze ons waar de wil om door te gaan een mens kan brengen.

Vooruitkijken om vooruit te kunnen gaan

Saidankay groeide op in Sierra Leone. Op heel jonge leeftijd huwde ze er een man die beweerde een zakenman te zijn. Ze verhuisden naar Nederland. Snel bleek dat de man een mensensmokkelaar was uit wiens handen ze moest zien weg te geraken. Een trein naar België bood haar een uitweg. ‘Toen ik hier aankwam, wist ik niet waarheen. Ik heb het geluk gehad dat ik als minderjarige terechtkon bij Minor Ndako, een organisatie die kinderen en jongeren weerbaarder wil maken, zodat ze hun toekomst in eigen handen kunnen nemen. Tijdens mijn eerste jaar in België heb ik mij gefocust op Nederlands leren. Daarna heb ik een opleiding voor verzorgende gevolgd. Met dat diploma kon ik aan de slag. Ik heb een hele tijd werken en studeren gecombineerd. Dat was zwaar, maar het heeft me wel de diploma’s van verplegingsassistent en directiesecretaresse bezorgd.’ In haar stem klinkt vastberadenheid, gedrevenheid en tevredenheid. ‘Twee weken geleden ben ik getrouwd met Loïc. Samen met zijn en mijn zoon vormen we een gelukkig gezin. We zijn in blijde verwachting van een kindje.’

Waardigheid eerst

Vandaag werkt Saidankay als projectbegeleidster voor PIN, een organisatie die gemeenten ondersteunt bij de integratie van inwoners van buitenlandse afkomst. ‘Onze rol bestaat erin nieuwkomers te helpen. Wij zijn brugfiguren, bieden mensen aanknopingspunten, zodat ze een nieuwe toekomst kunnen uitbouwen. Ik kan mijn ervaring delen, dat motiveert me.’ Ze benadrukt hoe belangrijk het is om mensen niet in hokjes te steken. ‘Mensen een label geven, ontneemt hun waardigheid. Als er iets is dat ik tijdens mijn parcours heb geleerd: behoud je waardigheid.’

Perspectieven bieden

Als ze het over Sierra Leone heeft, benadrukt ze dat het een mooi land is. Ze houdt van de hoofdstad Freetown. Vooral omdat het een stad is waar mensen elkaar geen etiketten geven. ‘In Sierra Leone is het heel gewoon dat mensen met verschillende religies met elkaar trouwen. Het creëert een bepaalde openheid ten aanzien van mensen met een andere religie. Persoonlijk geloof ik dat je geen religie nodig hebt om goed te zijn voor elkaar. Een glimlach is voldoende om te tonen dat je een hart voor je medemens hebt.’ Dat jongeren in Sierra Leone en andere landen in West-Afrika nog steeds onvoldoende perspectieven hebben, ligt haar na aan het hart. Het is de reden waarom ze een tijdje geleden met Eadro startte. ‘Eadro is een project dat jongvolwassenen ondersteunt die naar West-Afrika willen terugkeren. Dat doen we onder meer door met bedrijven samen te werken, zodat we ter plaatse projecten kunnen ontwikkelen, microkredieten kunnen verschaffen en stage- of werk plaatsen kunnen aanbieden. Dat ik vandaag sta waar ik sta, komt omdat ik mensen ben tegen gekomen die mij perspec tieven hebben geboden. Hetzelfde voor anderen doen, is het minste wat ik kan doen.’

DE FAVORIETEN VAN…

Favoriete plek in Sierra Leone
De heuvels en de zee van Lungi-Town.

Lekkernij
Fry Stew. 

Mooiste herinnering
De mooie dorpjes in Kédougou (Senegal).