Waver aan de Dijle, de hoofdstad van de provincie Waals-Brabant, en omgeving is zeker een bezoekje waard. Doe even aan slow tourism en vertrek vanuit de Vlaamse Rand, zo ontdek je ook de magnifieke heuvelachtige taalgrensstreek ten zuiden van Overijse.

Voor de mensen uit de regio is het Hombeeks Plateau een begrip, ook al zijn de contouren ervan niet strikt vastgelegd. Er liggen heel wat Trage Wegen die je goed kan gebruiken voor een mooie wandeling.

De huidige centrumstad Aalst ontstond op een eiland in de Dender en heeft zich intussen ontwikkeld tot de tweede grootste stad van Oost-Vlaanderen. Tijd voor een bezoek.

De provinciehoofdstad van Vlaams-Brabant is volgens vele inwoners een fijne plaats om te leven. Haar troeven zijn talrijk. Klopt dat? Tijd voor een verkenning.

Vraag een doorsnee randbewoner hoeveel wilde orchideeën er in ons land groeien en je krijgt zeer uiteenlopende cijfers en vele verbaasde blikken bij het aanhoren van het eigenlijke aantal.

In deze tweede aflevering van onze reeks over steden in de buurt van de Rand bezoeken we Halle. De taalgrensstad heeft een oude geschiedenis en is nog steeds doordrongen van vele cultuuraspecten die in de loop van de voorbije eeuwen hun ontstaan vonden.

Het gemiddeld aantal planten- en diersoorten per vierkante kilometer daalt al vele decennia in heel West-Europa. De oorzaken zijn bekend, de remedies om het op te lossen ook. Maar dat omzetten in het veld is niet zo simpel.

Met Mechelen, Leuven, Halle en Aalst liggen er in elke windrichting vier – elk op zijn eigen manier – interessante steden aan de rand van de Rand. Deze keer gaan we op verkenning naar Mechelen, meer dan een uitstap waard.

Vraag aan de eerste de beste voorbijganger wat de natuurwaarde is van klimop, de alom gekende plant, en je krijgt een meewarige blik of het gedecideerde antwoord ‘weinig of niets’.

In het gebied tussen de Zenne, de Hoogstraat/Zemstseweg, de Brusselsesteenweg en de spoorlijn Mechelen-Dendermonde ligt een groot openruimtegebied dat een verkenning meer dan verdient.

Althans dat vinden de miljoenen trekvogels die deze maand hun jaarlijkse tocht van het noorden naar meer zuidelijke regionen ondernemen. Opvallend: elke trekvogel heeft zo zijn eigen reisplan.

In Engeland, de bakermat van de golfsport, is het een gewone zaak om als wandelaar dwars door een golfterrein te stappen. Bij ons is dat anders, maar toch: het kan. Meer bepaald in Sterrebeek.

Misschien heb je meegeteld midden maart, toen Natuurpunt voor de eerste keer een mollentelweekend organiseerde? Van over heel Vlaanderen kwamen 2.798 meldingen van molshopen binnen. Merkelijk meer dan de vijftig voor een gemiddeld weekend.

Wandeling Plan Boommarter. Een wat bizarre naam voor een wandeltraject, maar toch spreekt het tot de verbeelding, want het zoogdier waarnaar het verwijst, is een prachtig dier.

Veel mensen zijn verrast dat de Vlaamse rafelrand rond Brussel nog zo landelijk en groen kan zijn. In alle windstreken zijn er gemeenten waar het heerlijk wandelen is, ook al zou je dat op het eerste gevoel niet altijd zeggen.

De zone tussen de Verbrande Brug en de sluis van Zemst is een corridor van open ruimte die vandaag veel gebruikt wordt door allerlei zachte recreanten die daar een frisse neus komen halen, sporten of de natuur observeren.

In februari 2011 prezen we Asbeek aan als een uitstekend wandelgebied. Vol overtuiging schreven we het gehucht van Asse later nog eens te bezoeken. Acht jaar later hebben we dat gedaan.

De laatste jaren heeft het centrum van Overijse een ware metamorfose ondergaan. Er werd heel wat geïnvesteerd in dorpsverfraaiing, een betere water afvoer en het openleggen van de IJse.

Deze maand gaan we niet op verkenning naar groene natuur of een mooi, verborgen plekje in de Rand. Nee, deze maand gaan we op zoek naar… geld. Meer bepaald: Is er genoeg geld voor groen?

Paardeneigenaars liggen al enige tijd onder vuur omdat ze verantwoordelijk zijn voor de ‘verpaarding’ van Vlaanderen. Maar wat betekent dat vreemde woord precies? En: kunnen we er iets aan doen?

Zaventem is een van de meest versteende gemeenten in de Vlaamse Rand. De jongste decennia is de bodem er tegen honderd per uur verzegeld met veel nieuwe industriegebieden en woonwijken. Hier en daar probeert men nu het tij te keren.

Een van de oudste officiële wandelpaden in de Rand vind je in Merchtem. Heemkring Soetendaelle stippelde al in 1973 het Hoboschpad uit. Vandaag kan je het pad nog steeds bewandelen. Het brengt je langs de landschappelijke en culturele troeven van de gemeente.

Buggenhout Bos is een begrip in de streek en ver daarbuiten. Tientallen jaren geleden was het een symbool voor de verloedering van de Vlaamse natuur, de voorbije jaren is een herstel ingezet. Dat geeft hoop op een mooiere toekomst

Vlaanderen reageert nogal verkrampt op de aangekondigde betonstop. Tegen 2040 zou de volledige vrijwaring van het buitengebied, of wat er tegen dan nog van overblijft, een feit moeten zijn.

Meer dan ooit spreken mensen mij aan over de ongebreidelde bouwactiviteit die ze tegenwoordig zowat overal in de Rand zien. De betonmolens draaien op volle toeren en dat gebeurt niet altijd even doordacht.