Over de bever doen veel indianenverhalen de ronde, ondanks een redelijk goed gedocumenteerd parkoers dat het dier heeft afgelegd sinds zijn terugkeer in Vlaanderen in de herfst van 2000. Die dieren waren afkomstig van een illegale uitzetting in Rixensart. In 2002, maar ook al daarvoor, gebeurden verschillende al dan niet illegale uitzettingen in Wallonië. In 2003 was er nog een illegale uitzetting in de Dijlevallei ten zuiden van Leuven. Veel eerder al, vanaf 1988, werden gecontroleerde uitzettingen gedaan in het Nederlandse Biesbosch en later in andere gebieden.
Zowat alle dieren die vandaag in Vlaanderen, en dus ook in de Vlaamse Rand aanwezig zijn, hebben bloedlijnen naar bovenvermelde dieren. De opmars van de bever gaat intussen onverminderd voort, zonder recente uitzettingen voor alle duidelijkheid. Met de verbeterde waterkwaliteit in onze beken en rivieren zijn ze perfect in staat nieuwe gebieden te koloniseren, en die opwaartse beweging is nog volop aan de gang. Enkel in de zuidwestrand rond Brussel blijven enkele gemeenten voorlopig onbewoond, maar in de andere windrichtingen worden regelmatig dieren gezien die er zich al dan niet permanent vestigden.
Bevers zijn schuwe nachtdieren die een grote impact hebben op het landschap omdat ze hun woongebieden wel eens onder water zetten door het bouwen van hun beroemde en beruchte dammen. Dat zorgt soms voor overlast nabij landbouw- en woongebieden, maar wetenschappers zijn het er over eens dat er nog heel wat locaties in aanmerking komen voor de permanente vestiging van deze iconische diersoort, waarvan het laatste wilde exemplaar in 1848 werd afgeschoten in Vlaanderen. Meer dan anderhalve eeuw later is de bever dus terug, en de huidige populaties breiden zich op een natuurlijke manier verder uit. Dat zal zo nog een tijdje doorgaan, zeker wanneer de waterkwaliteit nog verbetert. Of wij meer kansen krijgen om zo’n beest tijdens een wandeling te ontmoeten, is echter zeer twijfelachtig.
