Geboren in de Kempen eind jaren zestig, toen er nog geen voetsporen op de maan stonden (maar het zou niet lang meer duren), belandde ik via Leuven en Brussel uiteindelijk in Halle. Officieel behoort Halle niet tot de Rand, maar de facto zeker wel. Want de rafelrand van ’s lands grootste stad reikt ver, Brussel klast soms flink over zijn grenzen. Voor de enen is de Rand een onbestemde regio: vis noch vlees, want stad noch platteland. Anderen vinden er het beste van twee werelden, want stad en platteland zijn vlakbij. Vlaanderen is voor heel wat Brusselaars een verre onbekende, zoiets als Siberië voor Moskovieten: kil land achter de einder waar je niet naartoe wilt. Voor velen in Vlaanderen is Brussel dan weer een hellhole: een gat in de landkaart waar je het best zo ver mogelijk vandaan blijft. Maar hier in de Rand raken die twee werelden elkaar, en kun je onmogelijk doen alsof de ander niet bestaat. Dat zorgt voor wrijvingen maar ook voor opportuniteiten, voor frictie maar ook voor contact, voor botsingen en frisse ideeën. Voor een journalist is dat een bron van boeiende verhalen.

Behalve voor RandKrant werk ik ook als freelance (eind)redacteur voor verschillende tijdschriften, kranten en uitgeverijen. En omdat ik samen met mijn gezin zo milieubewust probeer te leven, hebben we ook onze eigen website: www.lifeatthegreenhouse.com