01 dec '18

Ban Eik

2436
door Tine De Wilde
Goede architectuur is steeds een complex samenspel van ruimtelijke, technologische, economische, maatschappelijke en, vandaag ook, duurzame factoren.

In 1959 sleepte de sociale woonwijk Ban Eik daarom de eerste Nationale Architectuurprijs in de wacht. Ze werd gezien als een modelwijk. Negen van de vijftien hectare grond werd in deze parkwijk voorzien voor publiek groen. Voor de woningen ontwierp Groupe Structures een beperkt aantal typologieën van een  modernistische, sobere strakheid. Met types voor kleine en grotere eengezinswoningen met bijhorende tuin werd het ruimtelijk plan uitgetekend met in het midden twee appartementsgebouwen van elf bouwlagen. Kleine straten en wandelpaadjes verbinden de wooneenheden. Daartussen liggen publieke groenzones met grasvelden en een grote variëteit aan bomen. In het centrum waren de collectieve voorzieningen zoals een winkel, een lagere school, jeugdlokalen en recreatieruimte gevestigd. Het gebruik van vaste typo logieën maakte prefabconstructie, in die tijd een heel nieuwe constructiemethode, mogelijk. De betonnen bouwelementen werden op de werf in vormen gestort en vervolgens gemonteerd. Men gebruikte ook bloc-châssis, zelfdragende houten raam kaders voorzien van panelen, luiken en dorpels. Door de besparingen op de kost van de ruwbouw konden volledig uitgeruste en toch goedkope woningen gerealiseerd worden, voor kopers of huurders. De combinatie van hoog- en laagbouw werkt nog steeds. De uniformiteit van de woningen met verschillende kleuraccenten per cluster is fijn en rustgevend. Op de wandelpaadjes tussen de bomen en grasvelden is het aangenaam  toeven