21 jan '13

Op stap: Van de steenmarter die mocht blijven

6803
door Herman Dierickx
Tijdens de verkenning van het gebied langs het Zeekanaal aan de Verbrande Brug in Grimbergen klampte een buurtbewoner mij aan met een vervelend probleem. En of ik daar een oplossing voor had? De arme man werd al enige tijd geplaagd door een ‘ambetant beest’.

Voor onze rubriek opstap trekt onze medewerker Herman Dierickx de wijde wereld in, te beginnen met de Vlaamse Rand. Dan maak je al eens wat mee. Want op stap gaan, is meer dan wandelen. ‘Ik probeer de omgeving waarover het gaat zo goed mogelijk te verkennen. Ik trek mijn ogen open, sla een praatje met mensen van ter plaatse. Zij geven graag uitleg. Het is dikwijls net dat extraatje waardoor je de buurt beter begrijpt. Of ze spuwen hun gal als hen iets dwarszit en zijn blij dat je luistert.’

Tijdens de verkenning van het gebied langs het Zeekanaal aan de Verbrande Brug in Grimbergen klampte een buurtbewoner mij aan met een vervelend probleem. En of ik daar een oplossing voor had? De arme man werd al enige tijd geplaagd door een ‘ambetant beest’. Aan zijn beschrijving kon ik opmaken dat het om een steenmarter ging. Waarschijnlijk woonde het dier ergens in een rommelhok waarvan de man verschillende prachtexemplaren bezat. Hij wilde het dier niet doden, maar er gewoon vanaf raken. Steenmarters hebben immers een vreemde voorliefde voor … autokabels. Omdat die een stof bevatten die de dieren aantrekt, bijten ze de kabels door. Deze steenmarter had de autokabels van de man al een paar keer doorgebeten en deze laatste vond dat het welletjes was geweest.

Het verstoren van het levenspatroon is de efficiëntste manier om zo’n dier weg te krijgen, maar dat vond ik te drastisch. Ik wees de man erop dat hij misschien blij kon zijn met zijn huisdier. Ik vertelde hem waarom dat dier daar woonde en waarom het doet wat het doet. Marters zijn dol op een kleinschalige leefomgeving. Ik feliciteerde de man met zijn oude boomgaard en zijn rommelige hokken. En met de verschillende open grachten langs de straatkant, een geliefde voedselplek voor marters vanwege de aanwezige ratten en muizen. Want steenmarters bijten niet alleen autokabels door, ze zijn ook geduchte ratten- en muizeneters. Het gezicht van de man klaarde meteen op. Een oplossing voor de vele ratten en muizen? En nog natuurlijk ook. Aha.

Toen ik hem voorstelde om zijn auto martervrij te parkeren, bijvoorbeeld in een afgesloten garage, was zijn probleem meteen opgelost. Simpel. En allebei keerden we tevreden huiswaarts.