29 dec '18

De droogte heeft toegeslagen

1882
door Herman Dierickx
Droog, droger, droogst. Als ik met mijn natuurblik terugkijk, dan is dat de samenvatting van 2018. Of warm, warmer, warmst. Want het was ook heet gedurende een lange periode. Als het zo doorgaat, gaan we het hard te verduren krijgen.

Dit jaar was qua hitte en droogte in ons land een (voorlopige) uitschieter. Mens, dier en natuur kreunden onder de hitte. Er werd verwezen naar die eenmalige, legendarisch warme zomer van 1976.

Gelukkig viel er vanaf 7 augustus hier en daar een kleine hoeveelheid regen, anders was de schade niet te overzien geweest. Toch zijn de waterreserves nog lang niet terug aangevuld. 2018 betekent het derde jaar op rij dat we een erg droog seizoen kregen dat ergens in augustus keert. Vanaf het jaar dat het ook in augustus droog blijft, zal het er om spannen.

Volgens recente voorspellingen zal dat tussen nu en 2022 minstens één keer gebeuren. Dan houd ik mijn hart vast. De natuur en de mens zullen er veel last van ondervinden. Nu al was het kantje boordje, dan wordt het écht menens.

Het toont nog maar eens aan hoe de klimaatverandering zich doorzet en dat we ons maar beter kunnen wapenen. Door internationale conferenties, waar klimaatmaatregelen worden afgesproken, serieus te nemen bijvoorbeeld. Door de afgesproken maatregelen uit te voeren. Door de grote verspillers aan te pakken.

Maar ook door kleine, dagelijkse dingen te doen. Door in de eerste plaats zo weinig mogelijk drinkwater te gebruiken en zo zuinig mogelijk om te springen met regenwater door het zo lang mogelijk op het land of in de bodem te houden. Elke dag hebben we liters en liters water verspild aan activiteiten die anders aangepakt kunnen worden. We gaan er nog steeds te veel van uit dat er altijd wel voldoende water beschikbaar zal zijn. Dat is een grote vergissing.

Net zoals met het energieverbruik kunnen we veel zuiniger omspringen met drinkwater. Daar moeten we ons met zijn allen meer bewust van worden. Want als de droogte toeneemt en we water blijven consumeren zoals we bezig zijn, stevenen we op ernstige problemen af: meer sterfgevallen, problemen voor het vee, minder gewassen, een drastische achteruitgang van de biodiversiteit in de ‘wilde’ natuur.

Zijn we voor één keer vooruitziend en handelen we voor één keer meer dan ooit volgens het voorzorgprincipe, dan kan dat winnaars opleveren. Anders worden we zo goed als zeker allemaal losers.