01 nov '20

Sociaal bewustzijn van de straat 

3779
door Tom Peeters
Frenetik is de jongste telg uit de Brusselse hiphopscene met Roméo Elvis, Damso en Isha. Hij leverde eerder dit jaar de EP Brouillon af, maar vooral een doorleefde performance van zijn nieuwste track Infrarouge blies ons van onze sokken. Het is de voorbode van zijn nieuwe project: Jeu de couleur.

Begin september maakte Frenetik met het nummer Infrarouge zijn opwachting in Colors, een vooral bij het jonge volkje erg geliefd online lanceerplatform voor beginnende artiesten, die er de kans krijgen een nieuw nummer live in te blikken terwijl ze zich in een minimalistisch ingekleurde box bevinden. Zo komt de nadruk helemaal op de muziek te liggen. De opnames vinden plaats in Berlijn, maar het concept slaat wereldwijd aan, getuige het miljoen views(!) dat Frenetic na amper één maand achter zijn clip had staan. Eerder gebruikten ook Celeste, Jorja Smith en Angèle het platform als opstapje naar een internationale carrière.

Van uit de ziel

‘Over smaken en kleuren valt niet te twisten’, zegt Frenetik vlak voor hij in opperste concentratie zijn performance aanvangt. Als een volleerd mc spuwt hij de frustraties in sneltreinvaart uit zijn keel. Niet voor niets wordt hij een 4x4-rapper genoemd. Maar eigenlijk hoor je de oprispingen vooral van diep uit zijn ziel komen. Dat wordt nog eens in de verf gezet door een kenmerkend laag stemgeluid.

Au quartier, ça emballe, ça bibi, ça coupe, la violence gratuite, nous, on sait c’que ça coûte’, klinkt het uit de mond van de in de Brusselse Anneessenswijk opgegroeide rapper die tegenwoordig vanuit Evere opereert. ‘Obligé d’leur montrer qu’on peut être impolis, ici, tout est noir donc les lois s’abolissent’, schetst hij een ontnuchterend beeld van het leven op straat. ‘Regards froids symbolisent, le genou sur la nuque de la juge en d’la police’, vat hij voor de leek de maatschappelijke context van raciaal geweld nog eens samen. Alleen tijdens het melodieuzere refrein lijkt zijn explosieve flow even tot rust te komen: ‘Eh, dans la ville (j’suis dans le BM, je ride) / Les jaloux me veulent du mal.’

Trefzeker

Frenetik vermengt de ruwe taal van de straat en de egotrip met een voor een jonge kerel opmerkelijk sociaal bewustzijn. Met zijn rap- en trapmuziek, die inderdaad vaak een somber maatschappijbeeld schetst, wil hij niet zozeer choqueren, maar doen nadenken. Omdat zijn teksten met beide voeten op de grond staan, komen ze niet geforceerd over en al zeker niet academisch, en toch is zijn precisiebombardement wonderbaarlijk overdacht.

Check ook de clip bij Virus BX-19, de slottrack van de zes nummers tellende EP Brouillon die verscheen in mei, tijdens de lockdown, die voor Frenetik een bijzonder productieve periode inluidde. Het nummer is meer dan een knipoog een afrekening en verzoeningspoging met zijn verleden, dat tussen de fictie van de Hollywoodfilm en de harde realiteit van de eigen wijk geprangd zat. Muziek was ook voor de rapper een uitlaatklep om de sombere werkelijkheid te ontvluchten. Teksten schrijft hij al een tiental jaar, maar pas begin 2019 ging zijn solocarrière echt van start. Nu lijkt ze stilaan klaar om een hoge vlucht te nemen. Maar achter de huidige trefzekerheid zal altijd de jongen uit de Brusselse hood schuilen

 

VR · 27 NOV · 20.30
Suburbicon
Frenetik
CC Strombeek Grimbergen, foyer, 02 263 03 43

Tot 19 november zijn de cultuurhuizen en musea gesloten.
Informeer je of deze voorstelling / expo omwille van corona nog kan doorgaan of niet.