Tom Van Dyck. Een naam die je waarschijnlijk spontaan linkt aan het personage Alain Van Dam van de serie Het Eiland. De hinnikende lach van Alain was inderdaad een lach om niet te vergeten.

Met 'Last days' voltooit Lieve Blancquaert haar drieluik over de grote momenten in een mensenleven en hoe die overal ter wereld worden beleefd: de geboorte, de liefde en de dood. In het sterven zijn we allemaal gelijk, en toch verschilt onze omgang met ouder worden en afscheid nemen enorm.

Tips nodig om aan een goed lief te geraken? In haar eerste onewomanshow bundelt Aïcha Cissé 1.001 vragen (en hopelijk wat antwoorden) over liefde en relaties. Bestaan er zalfjes en techniekjes als je op de versiertoer bent?

De Maan in Mechelen bestaat zeventig jaar. Wat eerst een poppentheater was, heet nu een Beeldsmederij, waar poppenmaker en derde generatie bezieler Paul Contryn met zijn interessante samenwerkingen en tekstkeuzes de vinger aan de pols van het hedendaags theater houdt.

Als kind, toen er nog geen sprake was van tv, verzamelden de mensen zich rond Koenraad Tinel en vroegen ze hem tekeningen te maken. Zoveel jaar later tekent hij live op de scène, die hij deelt met Josse De Pauw en het SPECTRA ensemble.

'Night Prayer', de titel van het album dat Jasper Steverlinck in het voorjaar uitbracht, gaf het meteen aan: dit album is een collectie van intieme nummers van een songwriter die er niet voor terugschrikt om zijn kwetsbare kant te tonen en je zo als luisteraar weet te raken.

In een klein Tsjechisch dorp ligt Jakub Jan Ryba begraven. Hij pleegde zelfmoord.

Vier dagen, vier voorstellingen, twee huizen, één publiek. Met het Publik Festival programmeren CC Strombeek en Westrand samen voorstellingen die door het publiek op een andere manier worden beleefd dan gewone voorstellingen.

Choreograaf Ehsan Hemat presenteert zijn eerste eigen choreografie als een waarschuwing. Beseffen we wel hoeveel we van onze privacy prijsgeven? Welk scenario gaan we daarmee tegemoet? I put a spell on you is een beklemmend toekomstbeeld in dans en beweging.

Plock klinkt een beetje als Pollock. En dat is geen toeval, want in dit letterlijk spetterende stukje beeldend circus-geluidstheater wil de acrobaat Camiel tegelijk ook een schilder zijn à la Jackson Pollock.

Er is al veel inkt gevloeid over het debuut van Lukas Dhont, die in de prijzen viel in Cannes, Londen en Gent, en de film is de aandacht meer dan…

In The Sea Within staat danseres en choreografe Lisbeth Gruwez voor het eerst niet zelf op het podium. Ze koos tien heel verschillende danseressen met wie ze het spanningsveld tussen ‘ik’ en ‘wij’ onderzocht. Wanneer de individuen elkaar vinden, ontstaat een mensenzee die kolkt en bruist.

‘Kaneelvingers. Je gaf het aan de nacht in mij. Een woord dat van je jonge mond gesprongen kwam en mij als een tong likte’, schreef Stefan Hertmans in de dichtbundel met dezelfde titel.

Een filmconcert met muzikanten van uit de hele wereld. Dat je kan beluisteren als een lange, live soundtrack van een film die op een groot scherm wordt geprojecteerd, en waarvan de soundmix van westerse en oosterse geluiden je vertellen dat muziek geen grenzen kent, maar net grenzen kan verleggen.

Na Socrates verdiept theatermaker en filosoof Stefaan Van Brabandt zich in een denker die als geen ander zijn stempel op de wereldgeschiedenis drukte: Karl Marx. Johan Heldenbergh kruipt in de huid van een man die is vervloekt en aanbeden.

GC de Lijsterbes in Kraainem brengt actuele thema’s naar een breed publiek. De Dag van het Taboe (in samenwerking met Bond zonder naam en Te Gek!?) draait om geestelijke gezondheidszorg en gevangenschap.

Tim Degraeve is een jonge Gentenaar die al vier bluesplaten op zijn naam heeft staan. Daarom past Tiny Legs Tim hem iets beter als artiestennaam.

Deze korte boodschap opdat je 'Niet vergeten' niet zou vergeten. 'Niet vergeten' is een familievoorstelling van het Nederlandse theatergezelschap Hoge Fronten.

Viviane De Muynck schittert als verteller in Oorlog en terpentijn. Ze is de hele tijd op de voorgrond aanwezig, haar stem is de enige die het publiek te horen krijgt. Achter haar worden haar woorden weerspiegeld in muziek en dans.

Koen Mortier is de averechtse filmregisseur die tien jaar geleden stennis schopte in de Vlaamse filmwereld met de nihilistische Herman Brusselmansverfilming Ex-Drummer.

Klapzoen is een soort explosieve kus, maar ook de titel van een dichtbundel van Geert Vanhassel. Samen met het Anemos Saxofoonkwartet reist hij door Vlaanderen om zijn gedichten over de emoties die mensen in oorlog overweldigen, aan het publiek te vertellen.

Iets meer dan vijf jaar na het overlijden van Raoul De Keyser (1930-2012) is het tijd om terug te kijken naar het werk van één van de grootste Vlaamse schilders uit de twintigste eeuw.

Het internationaal succesvolle toneelstuk God van de slachting van de Franse toneelschrijfster Yasmina Reza belandde eerder al in de theaterzalen toen televisieregisseur Jan Eelen het voor NTGent regisseerde.

Intussen is er de voorstelling Para, maar Bruno Vanden Broecke is nog niet uitverteld als Witte Pater. Missie , waarin hij het relaas doet van een missionaris in Congo, heeft sinds de première in 2007 een legendarische status. Nog steeds toert het stuk over de hele wereld, in vier talen zelfs.

Achterin een doodlopende straat in Overijse zit een modernistisch pareltje van Renaat Braem verstopt. We bezochten het met acteur Dimitri Leue, die dit najaar een avondvullende voorstelling wijdt aan de visionaire architect. ‘De Gaudí van Vlaanderen’ noemt hij hem onomwonden.