01 okt '17

50° 82’ 88’’ N
4° 52’ 05’’ E

2889
door Nathalie Dirix
Bij mooi weer is de kans groot dat je Marc Vangaver op een bank aantreft naast de vijvers in het park van Tervuren. Uren kan hij daar deuntje na deuntje op zijn mondharmonica spelen.

Muziek is mijn leven. Muziek heeft me door heel wat moeilijke periodes geholpen. Als ik via mijn deuntjes de schoonheid van muziek aan anderen kan doorgeven, dan ben ik een gelukkig mens.’ Vangaver is een muzikant in hart en nieren. Hij speelt maar liefst zeven instrumenten: saxofoon, gitaar, mondharmonica, accordeon, xylofoon, piano, orgel en djembé.

Waar komt zijn grote liefde voor muziek vandaan? ‘Ik heb een moeilijke jeugd gehad. Als kind werd ik vaak gepest en kon dan bij niemand terecht. Tot ik ontdekte dat ik in de muziek mijn gevoelens kwijt kon. Door naar muziek te luisteren of liedjes te zingen, voelde ik me plots niet langer alleen op de wereld.’

‘Die ontdekking zorgde ervoor dat muziek voor mij een toevluchtsoord werd. Een plekje waar ik me geborgen en gelukkig voelde. En dat gevoel is met de jaren alleen maar toegenomen. In de natuur spelen, op welk instrument dan ook, helpt me om in het reine met mezelf te komen. Het geeft me de energie om weer ja tegen het leven te zeggen.’

KIPPENVEL

Vangaver speelt niet alleen voor zichzelf. Hij houdt ervan om mensen via muziek te verbinden. ‘Wat muziek zo mooi maakt, is dat het een universele taal is. Welke jouw afkomst, religie of cultuur ook is, de taal van muziek verstaat iedereen. Het gebeurt regelmatig dat ik kippenvel krijg van een nummer waar ik geen woord van versta. Dat bewijst de kracht van muziek! Ik hoop dat ik, met de liedjes die ik op publieke plekken speel, mensen kan raken.’

‘Voor de duidelijkheid: het draait niet om mezelf, in mijn wereld staat niet de muzikant maar wel de muziek centraal.’ Vangaver droomt ervan een fonds op te richten om mensen met torenhoge medische kosten te ondersteunen. ‘Nu ik met pensioen ben, heb ik tijd om muzikale activiteiten te organiseren. Zou het niet mooi zijn om met muziek de ellende van sommige mensen wat te kunnen verzachten?’

MOOIE LIEDJES STERVEN NOOIT

Sinds augustus is Vangaver met pensioen. Zijn job aan de luchthaven, op de bandenafdeling, mist hij niet. Het voelt wel wat raar als hij vliegtuigen hoog in de lucht ziet. Alsof de connectie met die tuigen die hem zo dierbaar waren, verbroken is. Maar daar wil hij niet te lang bij stilstaan. De tijd voor iets nieuws is aangebroken.

En dan bedoelt hij niet dat hij als gepensioneerde verre reizen gaat maken of een luilekker leven gaat leiden. ‘Geef mij maar mijn muziek. Zolang ik nummers op mijn geliefkoosde plekjes kan spelen, kan het voor mij niet stuk.’ Welke nummers hem nauw aan het hart liggen? Zijn muzikale smaak gaat ruim, maar Witte Vlinder van Boudewijn De Groot, De Pastorale van Liesbeth List en Ramses Shaffy of Are you lonesome tonight? van Elvis Presley weten hem toch net een beetje meer te raken.

‘Die tekst van Witte Vlinder, heb je daar al naar geluisterd? Zo te sterven op het water met je vleugels van papier... Da’s toch een keisterk nummer. Mooie liedjes sterven nooit. Die gaan een eeuwigheid mee.’