01 nov '24

‘Ik wilde een nieuw leven’

552
door Nathalie Dirix
Iyad Bitar is de trotse oprichter van een industriële bakkerij in Zellik, en de nog trotsere echtgenoot en vader van twee zoontjes.

Iyad Bitar groeide op in Syrië. Zijn verlangen naar een nieuw leven werd aangewakkerd toen hij in 2000 zijn broer bezocht in Antwerpen. ‘Hij heeft er een Syrisch-Libanees restaurant. Het viel mij op hoeveel bewegingsruimte hij hier als ondernemer had. In Syrië word je allesbehalve aangemoedigd om je zaak uit te bouwen. Wil je iets bereiken, dan moet je vooral de juiste politieke vrienden hebben.’

Inspirerende vader

Ondernemen zit in het DNA van de familie. Iyads vader had een bedrijf van bakkerijmachines. ‘Al op jonge leeftijd hielp ik mijn vader in de zaak. Daar leerde ik de knepen van het vak. Lekker brood maken veronderstelt kennis van voedingsproducten en machines.’ Op zijn 20e richtte hij zijn eerste bakkerij op in Syrië. ‘Mijn vader heeft mij altijd gesteund. Hij was een man met vele kwaliteiten. Hij leerde mij dat je slechte ervaringen zo snel mogelijk moet loslaten om je energie terug op positieve ervaringen te richten. Als ondernemer is zo’n houding een groot pluspunt.’ Vandaag runt Bitar, samen met zijn zakelijke partner, een succesvolle industriële bakkerij in Zellik waar tien mensen werken.

Jezelf vertrouwen

Aseel, de vrouw van Iyad, werkte in Syrië als administratief bediende op de afdeling radiologie van een ziekenhuis. Toen de oorlog in Syrië uitbrak, vluchtte zij naar Turkije. Iyad leerde haar in 2013 via zijn broer kennen. ‘In 2014 trouwden wij en kwam ik naar België. Dit land beviel mij meteen. Ik voelde mij veilig, vrij en gerespecteerd. Dat gevoel wil ik nooit meer opgeven. Mijn echtgenoot en ik zijn ervan overtuigd dat onze kinderen hier een mooie toekomst kunnen opbouwen.’

‘Dat onze zonen Emir (6) en Kenan (1 jaar en 7 maanden) in vrede kunnen opgroeien, is voor ons van onschatbare waarde’, zegt Aseel. Een nieuw leven in een ander land opbouwen, gaat niet zonder slag of stoot. ‘Als je je land verlaat, valt heel je netwerk weg. Je kunt niet anders dan op jezelf vertrouwen en aan jezelf werken, zodat je een stevig fundament hebt waarop je kunt terugvallen.’

De schoonheid van de vrouw

Wat bindt hen nog met hun vaderIand? ‘Naast onze Syrische familie is dat de poëzie van Nizar Qabbani. Hij was een Syrisch diplomaat, dichter en schrijver. De manier waarop hij over de liefde schrijft, is onovertroffen. Hij ziet de schoonheid van de vrouw en beschrijft dat op een prachtige manier’, zegt Aseel. Iyad: ‘Hij schuwde ook de politieke uitspraken niet en moest daardoor uit Syrië vluchten. De bekende Iraakse zanger Kadim Al Sahir gebruikt meerdere van zijn gedichten in zijn liedjes.

Welke mooie herinneringen bewaren ze aan hun vaderland? ‘Wij hadden er een rijk sociaal leven. Ook al werkten wij hard, wij maakten tijd voor onze familie en vrienden.’ Een gewoonte die hen nauw aan het hart ligt, is de ramadan. ‘Elk jaar vasten wij dertig dagen. Van zonsopgang tot zonsondergang eten en drinken wij niet. Dat zetten we hier verder. Het gaat over veel meer dan niet eten en drinken. Je wordt ook verondersteld om niet te roddelen en voorbeeldig te leven. Het is een oefening in zelfbeheersing en uithoudingsvermogen. Een uitnodiging om een beter mens te worden.’

 

FAVORIETEN VAN
Iyad Bitar

MOOISTE PLEK IN SYRIË
Kesab in het noordwesten.

FAVORIET GERECHT
Kibbeh (gefrituurd, gekruid gehakt).

MOOISTE HERINNERING AAN SYRIË
Iyad: De start van mijn eigen bakkerij. Aseel: De uitreiking van mijn diploma.