01 nov '19

‘Ik ga voor positieve zaken

4469
door Joris Herpol
Paul Hermans uit Grimbergen zet deze maand deketting voort.

Zijn ouders zijn afkomstig van Opwijk, maar sinds zijn zevende levensjaar woont Paul Hermans (63) in Grimbergen, waarvan veertig jaar in deelgemeente Humbeek. Hij groeide er op, volgde secundair onderwijs in Vilvoorde, werkte 25 jaar voor een Amerikaans bedrijf als verantwoordelijke voor dataprocessen en werd daarna preventieadviseur voor twintig gemeenten – voornamelijk uit de Rand – bij Haviland in Zellik.

‘Daar gaf ik advies aan gemeentebesturen, OCMW’s en politiezones’, zegt Hermans. Door die achtergrond heeft hij een brede kijk op de Rand en de werking van de overheden in de regio. Hermans is ook sociaal geëngageerd. Hij werkte bij het huidige Beweging. Net. ‘Ik startte mobiliteitsprojecten op in de hele Rand en trok mee aan de kar om sociale projecten uit te werken en te doen slagen. Dat ging bijvoorbeeld over het aanleggen van moestuintjes en allerhande andere zaken die mensen samenbrengen. Dat moeten we meer koesteren in de Rand: open en groene ruimtes en mensen samen brengen. Kwaliteitsvolle open ruimtes en pleintjes trekken het gemeenschapsleven mee op gang. In Nederland hebben beleids makers dat begrepen. Hier moet je toch nog geregeld mensen blijven stimuleren om het belang van die open ruimtes te doen inzien.’

Ook op vlak van mobiliteit was Hermans actief. ‘De mobiliteitsproblemen in de Rand zijn eigenlijk overal dezelfde. Of het nu in de Zennevallei is, in de westelijke, noordelijke of oostelijke kant van de Rand, de doorstroming van het verkeer naar Brussel verloopt stroef. De samenwerking tussen het Brussels en het Vlaams Gewest moet intenser en concreter. De mobiliteit kent immers geen grenzen. Een file lost zich niet plots op aan een grens. De Werkvennootschap, die de werken aan de Ring coördineert en ook alternatieven zoals fietssnelwegen en de sneltram uittekent, levert prima werk, maar het is werk van lange adem.’

Centrumgebied

‘Ik vind dat de hele Vlaamse Rand als centrumgebied moet worden erkend en extra middelen moet krijgen. Investeringen in integratie, mobiliteit en stedenbouw moet je bekijken vanuit de hele Rand, niet vanuit één gemeente.’ Hermans weet waarover hij spreekt. Hij was zestien jaar gemeenteraadslid en de laatste zes jaar schepen in Grimbergen. Sinds januari van dit jaar is hij gestopt met de politiek. ‘Met mijn schepenambt heb ik van mijn hobby mijn beroep kunnen maken en kon ik zelf mee het beleid bepalen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Ik heb dat graag gedaan. Zo heb ik meegetrokken aan STRMBK, de kortfilm in samenwerking met de gemeente en de politie, waarin de acteurs hangjongeren uit Strombeek zijn. Zo’n project zou in de hele Rand moeten worden opgestart. Het geeft jongeren eigenwaarde en tegelijk maakt het je gemeente aantrekkelijker. Ik heb een hekel aan populisme en polarisatie. Ik ga voor positiev e zaken.’ Sinds enkele maanden is Hermans officieel met pensioen. ‘Ik heb onze wekkerradio uitgetrokken, maar stilzitten doen we niet. Ik fiets veel, onder andere naar de markt in het centrum van Grimbergen en ik ben voltijds opa. Ik heb vier kleinkinderen en speel een beetje de familiewerkman. Daar kan ik samen met mijn vrouw echt van genieten.’