Als je in de buurt van het vliegveld van Grimbergen een sportvliegtuigje in de lucht ziet hangen, zouden daar wel eens Annick Van Hoorebeke en Koen Verdijck in kunnen zitten. Het echtpaar kwam vijf jaar geleden op het idee om samen een vlieglicentie te behalen. Nu zitten beide leden van Vliegclub Grimbergen geregeld samen in de cockpit. Met veel enthousiasme. ‘Als je vliegt, gaat er een hele wereld open. Je ziet het landschap vanop 300 meter boven de grond. Zo mooi! Je kan het met niets vergelijken.’

Doorzetten loont

Van Hoorebeke en Verdijck kunnen het iedereen aanraden om amateurpiloot te worden. Maar is het makkelijk? In principe hoef je geen voorkennis te hebben. Zo is Van Hoorebeke advocate en kende ze vliegtuigen enkel van lijnvluchten. Verdijck maakt als ingenieur radiozenders voor communicatie van schepen en vliegtuigen, en had dus meer voeling met de luchtvaart. Maar ook hij had nog nooit met een vliegtuigje gevlogen toen hij Annick in 2017 overhaalde om samen naar een opendeurdag van Vliegclub Grimbergen te gaan. ‘Ik ben inderdaad de oorzaak’, lacht Verdijck. ‘Ik was meteen enthousiast om me in te schrijven en ik kon Annick overtuigen om de theorielessen mee te volgen. Op die manier zou ze ook van alles op de hoogte zijn wanneer ze met mij mee zou vliegen. Zo is de bal ook voor haar aan het rollen gegaan.

‘Ik heb inderdaad geen technische achtergrond, dus als het over weight and balance en de finesses van de aerodynamica ging, hoorde ik het in Keulen donderen’, zegt Van Horebeke. ‘Maar door de manier van lesgeven op de Vliegclub van Grimbergen en de goede klas waarin we zaten, werd ik helemaal meegezogen. Halverwege de theorielessen kon je ook met de praktijklessen beginnen en toen was ik verkocht.’

‘Leren vliegen is best pittig, maar het is met niets te vergelijken.’

De drempel om aan de basisopleiding voor privépiloot te beginnen, mag dan redelijk laag zijn, uiteindelijk is het behalen van een licentie wel een traject van meerdere jaren. Verdijck: ‘Het vergt tijd en inspanning en velen haken ook af. De theoretische vakken zijn stevig en ook de praktijklessen kunnen soms frustrerend zijn omdat je vliegen met niets kan vergelijken. Je moet alle handelingen er echt in drillen. Wij hebben onze licentie in twee jaar gehaald omdat we elke week minstens één vliegles namen, maar eigenlijk duurt het zo’n vier jaar voor je echt goed kan vliegen.’

Van Horebeke beaamt: ‘De workload in de cockpit is groot en in het begin ben je overweldigd door het gebeuren. Als je een tijdje niet oefent, krijg je een terugslag, maar wij hadden het voordeel dat we elkaar motiveerden. Als je het tot een goed einde brengt, kom je echt in een andere wereld terecht en raak je eraan verslaafd.’

Adembenemend

Nu proberen ze één keer per week vanuit Grimbergen te vliegen. Een referentiepunt vanuit de lucht is naar verluidt de Leeuw van Waterloo, ook al herken je die blijkbaar niet meteen als je er voor de eerste keer over vliegt. België is mooi, maar de vluchten boven de Alpen en de Middellandse Zee tijdens de jaarlijkse stage van de Vliegclub in Zuid-Europa zijn ronduit adembenemend. Regels wat betreft het landen op een luchthaven en het overvliegen van gecontroleerde of militaire gebieden verschillen nogal eens. Een goede vluchtvoorbereiding is essentieel, maar in principe kan je overal in de ons omringende landen naartoe vliegen. De Vliegclub beschikt daarvoor over vier Cessna 152 tweezitters, drie Cessna 172 vierzitters, en sinds kort ook de uiterst wendbare tweezitter Aquila 210. ‘Hoogtevrees speelt niet’, zegt Verdijck, maar volgens Van Horebeke zijn er wel eens stressmomenten bij het landen op onbekende vliegvelden, of bij veel luchtverkeer. Voor een vlucht moet je alles inbegrepen ongeveer 2 euro per minuut en een landingsfee rekenen. Vliegclub Grimbergen is met een honderdvijftigtal vliegende leden één van de grootste van België.