01 mei '19

De ene poel
is de andere niet

2235
door Herman Dierickx
In de loop van de voorbije jaren vroegen mensen me veel raad om een zo natuurlijk mogelijk poeltje aan te leggen. Af en toe loop ik nog eens langs om te kijken wat er van geworden is. Dikwijls valt het mee, ondanks de meestal beperkte oppervlakte.

Telkens is één zaak overduidelijk: als je de basisregels niet respecteert, loopt het faliekant af. De voornaamste mankementen betreffen de ligging. Als de waterpartij te veel in de schaduw ligt, komt er te weinig leven naartoe. Ook als er veel bladeren invallen, loopt het mis. Is de waterdiepte minder dan vijftig centimeter? Boter aan de galg! Als er vissen in moeten, heb je weinig ander leven en veel algen onder de waterlijn. Deze zaken zijn al redelijk lang bekend, toch blijven ze nog dikwijls oorzaken van mislukkingen met te vermijden ontgoochelingen tot gevolg.

Wanneer het wel goed loopt, spreek ik met blije mensen. Ze staan telkens verbaasd hoeveel leven er in en rond het water zit. En de reactie van de kinderen daarop. Hoe blij zijn zij met een waterjuffer die kwetsbaar over de plas dartelt? Of over de vele vogels die zich komen wassen en drinken? Als er ook nog eens salamanders of kikkers hun weg ernaartoe vinden, is het hek helemaal van de dam. Vreugde alom! Dus ja, als je er zelf eens wil aan beginnen, is dat zeker aan te raden. Eens gaan kijken waar het aardig is gelukt, is meteen een goed plan. Op internet naar gerichte informatie zoeken, kan je ook doen. Het resultaat is heilzaam voor mens en natuur.