01 jun '21

Gazon

1914
door Herman Dierickx
Op 20 april zag ik voor het eerst een sproeier een gazon besproeien. 20 april! Er zullen er nog veel volgen dit jaar, want het belooft weer een droog seizoen te worden, nu al voor de zesde keer op rij.

Ik vind het onbegrijpelijk dat kostbaar water kan/mag worden aangewend voor zo’n banale toepassing. De grondwaterstanden staan nu alweer historisch laag, en de grootste droogte moet nog komen.

Op de VRT-website kreeg je op 25 april uitgebreid advies om je gazon zo groen en gezond mogelijk te houden. Verticuteren, compost toedienen, grond verluchten, larven strooien (die engerlingen opeten), zorgen voor een goede bodemstructuur,… Terwijl op veel plaatsen in Vlaanderen particulieren en openbare besturen onvermoeibaar in de weer zijn om eindelijk af te rekenen met die vermaledijde gazons gaat onze openbare omroep deze ecologische draak nog eens helpen bestendigen. Ook dat begrijp ik niet.

De dorre graspercelen in de zomer zijn uiteraard een doorn in het oog van velen. Maar dat komt gewoon omdat gazons geen stand houden tegen de klimaatverandering. Als je het gras eens per week maait, droogt de bodem veel te snel uit en zal het gras verdrogen. Zonder beregening wordt de mat wel weer groen tegen de herfst aan, als het weer regent. Maar zo’n monotone vegetatie is gewoon niet meer van deze tijd. Het is geen zicht: je moet water geven, ecologisch stelt het niks voor, je hebt er veel maaiwerk aan,… Tja, waarom houden we die ondingen toch in stand? Er zijn zelfs mensen die klagen dat er te veel bloemen in het gazonperk staan. Kan je nagaan.

Hoever zijn we uit koers geslagen dat we zo veel moeite doen om zoiets onevenwichtig in stand te houden? Laat ons daar alsjeblieft mee stoppen en bijvoorbeeld zorgen voor robuuste bloemenweiden die veel beter bestand zijn tegen de warmte, veel minder tijd vragen, ecologische een topper zijn. Afgesproken?