Maar in 2019 zou het anders lopen. De kraaienbende kwam steeds nadrukkelijker opzetten, met elkaar kort opvolgende lijf-aanlijfgevechten. Beide dappere eksters wilden van geen wijken weten, maar het vijftal kraaien bleef steeds aanvallen en moeilijk doen. Ze wisselden elkaar af, terwijl beide eksters geen minuut rust kregen. Zo ging het er weken aan toe.

Op een morgen was het duidelijk. Het kraaienwijfje zat parmantig in het nest, terwijl het mannetje takken aansleepte om de opgelopen schade van de vele schermutselingen te herstellen. De eksters zagen het vanop een afstand met lede ogen aan en begonnen schoorvoetend een nieuw nest te bouwen een paar tientallen meter verderop. De strijd was beslecht, alle betrokkenen hadden zich neergelegd bij de nieuwe situatie. Het was duidelijk dat de samenwerkingsstrategie van de kraaien rendeerde. In een straal van ettelijke honderden meter kan maar één koningskoppel broeden, maar de clangenoten streden mee alsof het om hun eigen nest ging. Zolang het ene koppel blijft broeden houden de andere vogels zich onledig met mekaars gezelschap. Als er om één of andere reden iets misgaat met het broedend koppel barst de onderlinge strijd los om hun plaats in te nemen. Zover is het nu nog niet. Benieuwd hoe het al deze kraaiachtigen, eksters horen daar immers ook bij, verder vergaat in 2020.