MOOOV is een filmfestival voor ontdekkingsreizigers. Met films die niet altijd de grote zalen, soms zelfs niet de kleine zalen halen, maar waarvan de regisseurs je wel in landen brengen waar je niet vaak komt.

Op het programma dus minder bekende prenten uit Peru (Cancion sin Nombre), China (Jinpa), Colombia (Monos) of Tunesië (Arab blues), maar ook films die wel al een groot publiek wisten te bekoren. Zo eindigde de sociale maar ook poëtische en visueel impressionante film Atlantique van de debuterende vrouwelijke Senegalese regisseur Mati Diop op het Festival van Cannes met een zilveren medaille, na de latere Oscar winnaar Parasite van Bong Joon-ho. De liefdesfilm gaat over jonge Senegalese vluchtelingen die de dood vinden in zee maar toch niet helemaal verdwijnen uit het dagelijkse leven in Dakar. Ook het komische It Must be Heaven van de gereputeerde Palestijnse regisseur Elia Suleiman is een vernuftig staaltje cinema. De animatiefilm Les Hirondelles de Kaboul is van een eenvoudige schoonheid die de harde realiteit in Afghanistan enigszins verzacht. Napraten bij deze indringende films kan elke avond in de pop-up bar.