01 nov '22

‘Ik wil alles
positief bekijken’

1797
door Michaël Bellon
Kirsten Gedeshi (22) kreeg haar eerste pianolessen op haar zesde aan de academie van Meise. Als vijftienjarig talent ging ze naar het Koninklijk Conservatorium van Brussel, waar ze in 2021 haar masterdiploma haalde.

Ze was ook laureate in verschillende wedstrijden en speelde al in grote concertzalen. Ondertussen studeert ze geneeskunde.

Waar kijk je in het dagelijkse leven vaak tegenop?

‘Opstaan (lacht). De gedachte dat ik mijn warm bedje en mijn (dan nog) helder hoofd achter moet laten om aan een drukke, stressvolle dag te beginnen, motiveert niet echt.’

Wanneer ervaar je geluksmomenten?

‘Geluk zit bij mij vooral in de kleine dingen. Zien hoe mensen in mijn omgeving hun geluk vinden, kan mij een grote glimlach bezorgen. Ook een etentje met de familie of een door iemand anders gezette koffie ’s ochtends kan enorm deugd doen.’

Wat maakt je ongelukkig?

‘Pessimisten, aangezien ik tegenwoordig alles positief wil bekijken. Ik word iets te snel meegetrokken in negatieve stralingen, waardoor een mooie dag een hele ommekeer kan krijgen.’

Wat zou je doen als je eerste ministerwas?

‘Ik zou pleiten voor cultuur. Het belang van cultuur – niet alleen muziek maar evengoed andere kunsten en ook sport – wordt zwaar onderschat. Door de minimale ondersteuning van cultuur ontnemen we de kans om de passie ervoor aan anderen door te geven. Jongeren worden ontmoedigd om muziek of andere kunsten te studeren omdat ze daar moeilijk geld mee kunnen verdienen. Nochtans is een samenleving niets zonder muziek.’

Welk voorwerp zou je niet kunnen missen?

‘Mijn piano. Al zijn er ook wel momentjes dat ik geen piano meer kan rieken of zien. Ondanks die onderliggende ruzies zou ik niet meer kunnen functioneren zonder. Al is het om mijn gedachten te verzetten of om mijn gevoelens op een therapeutische manier kwijt kunnen.’

Wat is het beste dat de digitale wereld heeft voortgebracht?

‘In mijn leefwereld denk ik dat YouTube en Spotify een absolute meerwaarde zijn. Ze geven de kans om muziek sneller te ontdekken, maar ook om kritisch te luisteren naar verschillende versies van dezelfde muziek.’

Wat is het meest speciale dat je persoonlijk hebt meegemaakt?

‘Spelen in de Musikverein in Wenen. Dat overweldigende gevoel dat je krijgt als je een grote zaal met zo’n geschiedenis, waar zoveel grootmeesters hebben gespeeld, mag vullen met klank heb je niet bij simpele huiskamerconcerten.’

Wat wil je later worden?

‘Als ik dat zou weten, zou ik niet meer aan het rondzwerven zijn tussen verschillende studies. Conservatorium deed ik uit passie en interesse. Het was niet mijn grootste droom om pianiste te worden, en zeker niet pianoleerkracht. Ik hou van lesgeven, maar de verantwoordelijkheid om kinderen iets op een goede manier bij te brengen, is groot. Ook geneeskunde studeer ik momenteel uit interesse. Of ik effectief arts wordt, kan ik pas binnen enkele jaren zeggen.’

Wat was er vroeger beter?

‘Tegenwoordig is er een groot gebrek aan rechtstreeks sociaal contact. Vroeger moesten kinderen op zoek gaan naar vriendjes in de buurt. Nu zoeken ze op sociale media omdat de straten met auto’s zijn gevuld. Terwijl vroeger elk concert dat je bijwoonde, elk boek dat je las en elke persoon die je sprak, je een speciale openbaring kon geven, zoeken we nu sneller online wat ons hartje begeert. Veel is gewoonte geworden; te weinig wordt iets ervaren als uniek of speciaal.’

Wat is het mooiste plek in je omgeving?

‘Ik heb regelmatig mijn momentje rust nodig. Een wandeling kalmeert mij. Ik heb het geluk dat er in mijn directe omgeving veel open velden zijn. Als je er op het juiste moment naartoe gaat, kom je er niets of niemand tegen. Door de stilte, de rust en uiteraard het mooie zicht op het Atomium, zijn dat de mooiste plekjes in mijn omgeving.’

ZA – 25 MAA – 20.00
Pianorecital
Kirsten Gedeshi
Meise, GC De Muze van Meise, 02 892 24 40