01 feb '18

De andere 
Marilyn Monroe

3511
door Lene Van Langenhove
Musicals zijn niet voor iedereen weggelegd, maar Goodbye, Norma Jeane is gelukkig erg sober. Hier geen groot live orkest, uitgebreide cast en spectaculaire kostuumwissels, een piano en trompet volstaan om de juiste sfeer te creëren.

Deels uit noodzaak omdat Judas Theaterproducties, net als veel andere gezelschappen geen subsidies meer krijgt, deels uit artistieke overwegingen.

Zit de wereld te wachten op het zoveelste stuk over Marilyn Monroe? Nee, en dat beseffen de makers ook. Vandaar dat regisseur Martin Michel koos voor een wel erg originele invalshoek: enkel het sekssymbool stierf en niet de vrouw áchter dit icoon van de jaren 50. Eén ding is zeker: rond de dood van Monroe heeft altijd een waas van mysterie gehangen. Een kwart eeuw na het overlijden van de Amerikaanse actrice belt een jongeman aan bij een kleine flat in een Engels dorp. Een vrouw van middelbare leeftijd, die zich Miss Edwards noemt, doet open en de jongen weet het zeker: dit is Norma Jeane. In ruil voor zijn stilzwijgen, is Norma bereid te vertellen wat er de avond van 5 augustus 1962 écht is gebeurd. En zo krijg je dus een verhaal met een twist, meer een what if dan een vertelling over het leven van deze tot de verbeelding sprekende ster.

DE ANDERE KANT

Die vondst geeft musicalactrices Ann Van den Broeck en Anne Mie Gils de kans om de andere kant van het icoon te tonen, niet de flamboyante mannenverslindster in een wereld vol pillen en drank. Van den Broeck speelt de vrouw achter het icoon, met al haar onzekerheden en donkere gedachten. Het is bekend dat Monroe worstelde met een diepe depressie en eeuwig op zoek was naar erkenning en liefde. Gils geeft dan weer gestalte aan de oude Norma, die terugblikt op hoe het succes en de roem haar eerst verrukte, maar later verstikte. In hoog tempo krijg je een overzicht van haar carrière: de fotoshoot die haar bombardeerde tot seksbom, de films waarin ze speelde en de mannen in haar leven, waaronder ook de Kennedy’s. Van den Broeck en Gils kunnen volgens kenners een aardig potje zingen en spelen, en hun stemmen klinken prachtig samen. De jonge Michiel De Meyer, die Henry en Bobby Kennedy speelt, is iets minder overtuigend, aldus de critici.

Daarnaast is ook een grote rol voor de piano (Thomas Vanhauwaert) weggelegd. Door die onlosmakelijk te verbinden met Marilyns leven kan de pianist de hele tijd op de scène blijven waardoor er geen gekke overgangen nodig zijn tussen spel en zang. Af en toe onderstreept een mooi trompetlijntje (Laure Campion) de intieme sfeer. Sam Verhoeven tekende voor de composities. Samen met regisseur Martin Michel en schrijver Allard Blom vormt hij een trio dat eerder al succesvolle producties als De Muze van Rubens en Lelies heeft gemaakt.

 

GOODBYE, NORMA JEANE
Judas Theaterproducties
ZO • 4 FEB • 15.00
Dilbeek, CC Westrand, 02 466 20 30
ZA • 10 FEB • 20.30
Tervuren, GC De Warandepoort, 02 766 53 47