Op wandel met Virginia Woolf
De vzw het Huis van Herman Teirlinck werd opgericht in de zomer van 2017 om het huis van de voormalige schrijver een nieuwe, culturele bestemming te geven. Bezielers Sigrid Bousset en Hugo De Greef vatten het idee op om het over een Tijdgenoot van Teirlinck te hebben. Zo leest theateractrice, regisseuse en schrijfster Katelijne Damen, bekend van tal van theaterstukken en tv-reeksen, voor uit het werk van de schrijfster, filosofe en feministe Virginia Woolf, van wie ze ooit de speelse nep-biografie Orlando bewerkte en speelde als monoloog bij het Toneelhuis. Katelijne Damen: ‘Dat maakt van mij nog geen Virginia Woolf-kenner, maar ik heb dat stuk heel graag gespeeld. Ik heb toen ook zelf de bewerking van het boek mogen maken en dat was een openbaring. Virginia Woolf was een bijzondere dame en haar teksten verrasten mij keer op keer. Bij het opvoeren van Orlando had ik, hoewel de tekst natuurlijk vastlag, telkens het gevoel dat ik met haar mee op wandel mocht in haar bijzondere wereld.’
Staat er een stukje Orlando op het programma in Beersel?
‘Die keuzes zijn we nu nog aan het maken. Het is de bedoeling dat Kristien vertelt over het leven en het werk van Woolf, want dat doet en kent zij als de beste. Wellicht lees ik fragmenten voor uit Mrs. Dalloway, misschien uit The Waves, en het zou goed kunnen dat Orlando er ook bij zit.’
Waarom moeten we Virginia Woolf en haar werk leren kennen?
‘Om te beginnen omdat ze een vrouw is. Daarnaast heeft ze in de kunsten en in het maatschappelijk leven heel wat teweeggebracht. Ze heeft een aparte schrijfstijl, die de ene keer heel toegankelijk is en een andere keer om herlezen vraagt. Met haar heerlijke, lange zinnen creëert ze wonderbaarlijke werelden.’
Voorlezen is voor jou iets anders dan acteren voor film of theater.
‘Lezen is zo belangrijk. Ik heb de indruk dat we het misschien weer meer doen. Ik hoop het alleszins. Zonder theater zou ik nooit kunnen. Bij filmen vind ik de techniciteit dan weer heel interessant. Op een set moet je veel vertrouwen hebben in de regisseur en in de ploeg errond. Film vraagt ook om een andere manier van denken omdat je niet alle scènes in de uiteindelijke volgorde speelt.’
Heb je het gevoel dat je je nek moet uitsteken en extra je best moet doen om als actrice aan de bak te blijven komen?
‘Het gaat met ups and downs. Vorig jaar had ik een heel slecht jaar en heb ik maar drie dagen gewerkt. Dit jaar speel ik in een aantal producties kleinere rollen. Op de televisie loopt ondertussen de serie Elixer, het resultaat van een fijne samenwerking die op termijn ook in België te zien zal zijn. Maar ik kijk vooral uit naar de nieuwe samenwerking met het Toneelhuis en Olympique Dramatique op het einde van dit jaar in Voor het pensioen van Thomas Bernhard, in een regie van Tom Dewispelaere. Dat is weer eens iets waar ik mijn tanden in kan zetten. Want almaar vaker word je gevraagd voor de rol van een grootmoeder die sterft, en dan liefst op één draaidag. Je kan daarmee lachen, maar eigenlijk is dat droevig. Alsof er geen normale, sterke, oudere vrouwen bestaan. Of het gaat om een sloor, of het is een kreng, of ze zit aan de alcohol. Oudere mannelijke acteurs hebben dat probleem nog altijd minder. Dat verandert maar niet. Waarom toch?’
Je schreef met Crème au beurre al eens een succesvolle theatertekst. Overweeg je om dat nog te doen?
‘Ik ben al een tijdje aan een monoloog aan het schrijven en ik werk met iemand aan een filmscenario. Dat laatste is niet evident, want je moet daarvoor langs x aantal commissies passeren. Eén horde hebben we al genomen, maar er volgen er nog verschillende andere.’
• ZA – 17 MEI – 16.00
Teirlinck Tijdgenoot
Katelijne Damen leest Virginia Woolf
Beersel, Huis Herman Teirlinck
huisvanhermanteirlinck.be