Jaarlijks verhuizen zo’n 22.000 mensen van Brussel naar Vlaanderen, het merendeel naar de brede Rand. Dat zijn er 9.000 meer dan omgekeerd. Wat is het profiel van die verhuizers? Waarom willen ze weg? Of waarom willen ze liever blijven?

11 van de 19 gemeenten in de Vlaamse Rand hebben minder opvangplaatsen voor kinderen van 0 tot 3 jaar dan het Vlaamse gemiddelde. In sommige gemeenten loopt dat tekort hoog op. En het ziet er niet naar uit dat dit de komende jaren snel zal veranderen.

De aantrekkingskracht van een stad valt af te lezen in haar wegen. Soms komen ze van ver, soms van dichtbij. Soms botst de stad op de invloed van andere steden. Tot waar reikt(e) de invloed van Brussel?

"Struinend door de regio, verdwaasd door de onwezenlijke toestand, fotografeer ik wat me raakt. Beïnvloed door het nieuws, zoals steeds geïnspireerd door wie en wat me omringt, schrijf ik dit beeldverhaal, en geef mijn eigen positieve draai aan deze miserie."

‘Drie weken Vietnam hadden we gepland, maar die reis hebben we moeten annuleren. Dat was even balen. Gelukkig beseften we snel dat dit niet het einde van de wereld is. Uitstel is geen afstel.'

‘Op vakantie gaan, betekent niet noodzakelijk een verre reis maken. Vakantie zie ik vooral als een periode waarin er tijd voor andere dingen vrijkomt. Het is de periode van het jaar waarin ik een aantal verantwoordelijkheden kan loslaten. Daardoor komt er ruimte vrij, ook in mijn hoofd. '

‘Tijdens de coronaperiode ben ik anders naar mijn omgeving beginnen kijken. Vroeger rushte ik meestal van punt a naar punt b. Ik was altijd druk in de weer. Had nooit veel tijd om bij bepaalde dingen stil te blijven staan. Tot corona ons leven deed vertragen.'

‘Op reis gaan en je dagelijkse routine achterlaten, dat is vakantie. Meestal gaan mijn partner en ik in mei of oktober met vakantie. Tijdens de zomer nemen we al vele jaren vakantie in België.'

‘Niets moet, alles kan. Dat is voor mij de echte betekenis van vakantie. Tijdens het jaar heb ik als schepen een superdrukke agenda. Dan wordt mijn leven gemeten door de tijd. Wat een contrast met de vakantie. De periode van het jaar waar ik tijd heb om zorgeloos te genieten van kleine dingen.'

Stilaan geraken we uit de lockdown, maar van het virus zijn we nog niet af, en alle schadelijke gevolgen ervan zijn nog lang niet in kaart gebracht. Met welzijnseconoom Lieven Annemans en psycholoog Francisco D’Hoore praten we over de impact van het virus op ons geestelijk welzijn.

De Asiatsite is een begrip in Vilvoorde. De twee mastodont koeltorens van de elektriciteitscentrale kunnen tellen als landmark. Nu het leger er weg is, worden er stilaan plannen gesmeed voor nieuwe activiteiten.

Een jongere met zelfmoordgedachten in de Vlaamse Rand krijgt lang niet altijd de hulp en begeleiding die nodig is. Voor een gezin in een crisissituatie zijn er amper noodwoningen. Het CAW Halle-Vilvoorde heeft te weinig mensen en middelen. Een historische achterstand die maar niet opgelost geraakt.

Het is de eerste keer dat ze elkaar ontmoeten. Het belet Christine Mussche en Guillaume Van der Stighelen niet om zonder gêne te spreken. Over wat het leven hen bracht, maar ook ontnam. En hoe ze daarmee proberen om te gaan.

Woorden die ons helpen het leven te vatten. Tunde Adefioye en Ignaas Devisch vinden ze bij schrijvers en filosofen. Maar ook in de uitwisseling van hun gedachten tijdens ons gesprek.

De cultuursector was één van de eerste die spontaan maatregelen nam tegen het oprukken van het coronavirus, en volgt sindsdien de richtlijnen van de Nationale Veiligheidsraad. Dat cultuur een van de zwaarst getroffen sectoren is, merken ook de culturele centra en gemeenschapscentra in de Rand.

Toen de broers Didier en Christophe Pierre de leiding van het familiale verhuisbedrijf overnamen, voerden ze een diversificatie door. Vandaag maakt Nnof nieuwe kantoormeubelen uit oude kantoormeubelen en is het een voorbeeld van circulaire economie.

Sedert de oprichting eind 2019 telt de coöperatie al 120 leden en heeft ze meer dan 200.000 euro aan kapitaal opgehaald bij inwoners van Overijse, Hoeilaart, Huldenberg en Tervuren.

'Music was my first love. And it will be my last'. Het zouden zinnen kunnen zijn uit ons gesprek met Eddy Frans en Jef Neve. Twee mannen met een heel andere achtergrond, maar met eenzelfde grote liefde voor muziek en het leven.

Met de oprichting van de energiecoöperatie Noordlicht kunnen burgers uit de Noordrand investeren in zonnepanelen, windturbines en kleine waterkrachtcentrales. Prioriteit gaat naar zonnepanelen op openbare gebouwen en bedrijfspanden.

Na heel wat afwegingen besliste het bedrijf Athlon Car Lease uit Machelen in 2013 dat er een totale ecologische buitenaanleg mocht komen in plaats van een kleine groene heropsmuk.

Heel wat scholen in de Vlaamse Rand barsten uit hun voegen. In het basisonderwijs zijn intussen de ergste noden gelenigd en is het plaatstekort grotendeels weggewerkt. Maar in het secundair onderwijs is het gat nog lang niet dichtgereden.

Dance, dance, dance. Misschien was dat wel de lijfspreuk die Ish Ait Hamou en Nora Monsecour inspireerde om zich al dansend te bevrijden? En zo een steeds echtere versie van zichzelf te worden.

Eind november stelde de minister voor de Vlaamse Rand, Ben Weyts (N-VA), in het Vlaams Parlement zijn beleidsnota voor de komende vijf jaar voor. Daarop konden de verschillende partijen hun opmerkingen en standpunten kwijt.

Dit citaat geeft de toon aan van ons gesprek met Edel Maex en Jean Paul Van Bendegem. Een dialoog waarin openheid en hartelijkheid elkaar vinden.

De 19 gemeenten in de Rand tellen samen 255 huisartsen. Dat zouden er 119 meer moeten zijn om de Vlaamse minimumnorm te halen. Die ligt op 9 huisartsen per 10.000 inwoners. Bovendien staan veel oudere artsen op het punt met pensioen te gaan, wat het probleem nog nijpender maakt.