Tijdens mijn verkenning van Sint-Gertrudis-Pede voor RandKrant van juni kwam een onweerstaanbaar dorstgevoel op toen het loodzware journalistenwerk er opzat. De ontgoocheling was groot toen bleek dat deze gezegende parochie het zonder café moet stellen, maar gelukkig bracht...

De grote inrichtingswerken, die vele jaren waren aangekondigd, zijn voltooid. De historische watermolen van Sint-Gertrudis-Pede, parochie van Schepdaal, staat in een volledig nieuw decor dat geïnteresseerde wandelaars moet aantrekken.

De Woluwerivier is zuiverder in het Brussels Gewest dan in Vlaanderen. Straffe koffie, want redelijk uitzonderlijk. De komende jaren zullen we wat van onze achterstand afknabbelen, al zal het nog lang duren vooraleer we het hoofdstedelijk gewest zullen evenaren inzake properheid van de Woluwe.

Het Afrikamuseum in Tervuren, dat is een plek waar Walter Zinzen uren kan vertoeven. Als het van hem afhangt, mogen de renovatie­werken morgen achter de rug zijn zodat hij er opnieuw Afrika kan opsnuiven.

Negen jaar geleden kwamen Olivia en Jacques De Vos vanuit het Zuid-Afrikaanse Pretoria aan in Sint-Genesius-Rode. In het begin was het wennen, maar na een paar maanden kwamen ze erachter dat er ook in de Rand plekken bestaan waar ze zich thuis kunnen voelen.

Meer dan vijf jaar geleden besliste de Vlaamse Regering om aan het Bosmuseum in Groenendaal één van de vijf toegangspoorten te maken voor het Zoniënwoud. Het station van Groenendaal zal daarin een belangrijke rol spelen.

In tegenstelling tot overvloedige zomerregen vult winterse neerslag de grondwatervoorraden aan. Dat is goed nieuws voor onze drinkwaterreserves. De regen sijpelt door de bodem en komt in de loop van soms vele jaren terecht in grote ondergrondse waterlagen waaruit we drinkwater oppompen.

In maart zagen al heel wat planten en dieren het levenslicht, maar in april barst de natuur helemaal open met nieuw leven. Duizenden soorten organismen zoeken een plekje onder de zon.

De superlatieven voor de beide beschermde ceders die de ingang van het Gravenkasteel in Humbeek sieren, zijn redelijk indrukwekkend. De oudste, de dikste en de mooiste van België, en ver daarbuiten, zou een mooie samenvatting kunnen zijn.

Ann Lerat groeide op in Zaventem, verhuisde later naar Engeland en leefde verschillende jaren in Afrika. Sinds vijf jaar heeft ze haar vaste stek in Grimbergen, waar ze vooral een boontje heeft voor de Maalbeekvallei.

De steltenlopers van Merchtem zijn intussen zowat wereldberoemd, maar als je in deze feestgemeente wat culturele en archeologische inspiratie wil opdoen, zijn er ook andere interessante locaties waar je de bijzondere lucht kunt opsnuiven.

Lieve Gewillig kent Vilvoorde op haar duimpje. Wat wil je, als je er meer dan dertig jaar een restaurant uitbaat en er woont? Eén plek draagt ze een bijzonder warm hart toe: de vaart.

De sperwer heeft de reputatie een echte kamikaze te zijn. Toch redde het zangvogeltje zichzelf dankzij een list.

Het voorbij jaar kwamen in België ongeveer elf duizend vogels, zoogdieren, reptielen en amfibieën om het leven in het verkeer. Dat kan moeilijk anders als je weet dat we meer dan vijf kilometer weg hebben per vierkante kilometer.

De Rand is sinds kort twaalf wandeltrajecten rijker. Het Regionaal Landschap Groene Corridor viert zijn tiende verjaardag en enkele medewerkers hebben voor de gelegenheid één wandeling per gemeente uitgetekend.

Begin dit jaar deed Natuurpunt in Zemst een opmerkelijke aankoop met het Dalemansbos. Het gaat om een voormalig jachtdomein dat decennialang afgesloten bleef voor het grote publiek.

Het Pajottenland doet voor vele stedelingen uit Brussel al jarenlang dienst als hun achtertuin waarin ze naar hartenlust een frisse neus halen en genieten van de vele culinaire en andere geneugten.

De grootste verrassing van de vele jaren natuurbeheer in het Kollintenbos in Zemst is hoe snel de natuur reageert op de kansen die hij krijgt.

Deze opstap doen we voor de gelegenheid per fiets. Aanleiding is de kersverse fietsroute Landelijk Londerzeel, die je tijdens het Gordelfestival van 6 september kunt ontdekken.

Twee maanden geleden was ik getuige van een interessant tafereel dat er als volgt aan toe ging. We zaten rustig van het mooie weer te genieten aan een natuurlijke tuinvijver, met heel wat bloeiende planten en veel vliegende insecten. De biodiversiteit was op peil, en dat is altijd leuk om zien.

Met de komst van één boek werd alles anders. In het gezegende jaar 2006 verscheen de vertaling van een Engelse monografie over alle nachtvlinders van de Lage Landen. Vele nieuwsgierigen gingen aan de slag met het boek. Ze slaagden er in geen tijd in de soorten op naam te brengen.

Het lijkt wel alsof er nooit wat gebeurt in het landelijke Steenokkerzeel. Je hoort er nauwelijks van, bijna niemand weet welke de deelgemeenten zijn en wat voor natuur daar te ontdekken valt.

Robert Rimez (64) uit Sint-Pieters-Leeuw is een gepassioneerd man. Met maar liefst 2.000 wandelkilometers per jaar op de teller kent hij de streek als zijn broekzak. Iets wat van pas komt wanneer hij wandelparcoursen uittekent voor de Wandelclub Sint-Pieters-Leeuw en het Gordelfestival.

Eén van de gebieden waar ik de voorbije decennia actief ben geweest, is het Bos van Aa in Zemst. Ik volg het intussen meer dan veertig jaar.

Je zou er versteld van staan hoeveel onbekende parken en natuurgebieden het Brussels Gewest rijk is. De mooiste gebieden liggen in het oostelijke deel. Twee pareltjes liggen broederlijk naast elkaar in Watermaal-Bosvoorde.